Aanwijzing 10 van de Aanwijzingen voor de regelgeving staat bij menig Nederlands wetgevingsjurist waarschijnlijk in het geheugen gegrift; toch maken zij er zich zelden druk over. Dat “gestreefd moet worden naar duidelijkheid en eenvoud van regelingen” is in andere landen ter wereld echter wel staand beleid. In Zweden, Finland, Duitsland en Engeland, bijvoorbeeld, helpen taalkundig onderlegden de plaatselijke wetgevingsjuristen om hun wetsteksten zo begrijpelijk mogelijk te formuleren. Soms is zelfs sprake van een organisatie die verbetersuggesties kan afdwingen.

Tijdens het “Drittes europäisches Symposium zur Verbesserung der Verständlichkeit von Rechtsvorschriften” (Berlijn, 3 en 4 november 2016) kwamen wetgevingsjuristen, taalkundigen en wetenschappers samen om ervaringen en inzichten over deze materie te delen. Nico Florijn, programmamanager bij de Academies, was ook uitgenodigd om te vertellen over de cursussen die de Academie voor Wetgeving organiseert over wetgevingstechniek en het schrijven van begrijpelijke wetsteksten. Een van zijn conclusies was dat de gebruikelijke cursussen wetgevingstechniek heel succesvol zijn, maar cursussen voor het schrijven van wetsteksten in eenvoudig Nederlands in het verleden vooral weerstand opriepen. Toch geeft de aanpak van de Omgevingswet hoop: daar werd steeds geprobeerd de artikelen zo kort, duidelijk en eenvoudig mogelijk te formuleren. Het zou wat hem betreft interessant zijn te bezien of deze aanpak ook breder ingezet kan worden. Wie weet vloeit daar dan weer een cursus uit voort waarmee steeds meer wetgevingsjuristen leren hoe zij in allerlei situaties de duidelijkste en eenvoudigste wetsteksten kunnen schrijven.

Voor de tekst van de bijdrage van Nico Florijn zie deze link